Genomineerd voor de ICODO-prijs 2002 (voor publieke uitingen die een bijdrage leveren aan de beeldvorming over de gevolgen van georganiseerd geweld)
Genomineerd voor de Tzum-prijs 2002 met de zin: “Trampassagiers, studenten, automobilisten, deelraadambtenaren, synagogebezoekers, vrouwen met zware boodschappentassen, zwervers, hele schoolklassen: het kon niet op in de Rijnstraat.”
Verlangen
roman
Uitgeverij Cossee, Amsterdam, 2002
Nu weer leverbaar!
Bestel rechtstreeks bij de schrijver zelf!
Kan ook gesigneerd met een opdracht naar wens!
Bestel hier.
Inhoud
In het gemeenschappelijke washok van een Amsterdamse woongroep denkt Albert Ossedrijver na over een naam voor zijn kind. Mozes Baruch, zo moet zijn zoon heten, naar zijn grootvader en zijn overgrootvader. Als het toch een meisje wordt – al zal dat niet gebeuren, daarvan is hij zeker – mag zijn vriendin Esther de voornaam bedenken, dat hebben ze samen afgesproken.
Albert is het enige kind uit een ontwortelde familie. Als Esthers zwangerschap uitblijft en hij na een onderzoek in een Duits ziekenhuis te horen krijgt dat hij onvruchtbaar is, verzwijgt hij dat voor zijn Esther; ook zijn moeder en zijn beste vriend Nathan vertelt hij niets. Hij stort zich op de geschiedenis van zijn familie.
Zijn grootouders hebben niets nagelaten, maar misschien blijkt er toch nog een fotoalbum te zijn dat de oorlog heeft overleefd. Vijfenvijftig jaar na dato probeert hij dat album terug te vinden. Steeds meer trekt hij zich terug in een wereld die hij deelt met Mozes, zijn imaginaire zoon die plotseling – aan de oevers van het IJ – zijn opwachting maakt en die hem bijstaat tijdens zijn obsessieve dwaaltochten door de Rivierenbuurt.
Interview
“Geruite petten, lange neuzen”
NIW
Recensies
Verlangen is zijn eerste roman, maar dat zou je niet zeggen. Dit is pas schrijven.
de Volkskrant
Intelligent, spannend, ontroerend, bij vlagen geestig en altijd uitstekend geschreven. Van Cleef omzeilt het gevaar op sentiment te spelen met de allure van een groot auteur.
Haarlems Dagblad
Het verhaal is, juist omdat het deels in nevelen gehuld blijft, even mooi en spannend als een uitgewerkt, tot in de details kloppend plot.
NIW
Van Cleef schrijft in droge bewoordingen een verhaal van eenzaamheid dat eindigt in een doodlopende straat. Maar juist zijn stijl en vermogen passende beelden te vinden maken deze roman allerminst tragisch. Een komische en dramatische roman met een subliem slotbeeld.
Haagsche Courant